કુણું કોમળ દિલ મારું વાગી કાળજે ઘા કાળમીંઢ પથ્થર બની ગયું.
ઉભરાતું સંવેદનાથી સદાય હૃદય મારું કારમી પીડામાં સરકી ગયું.
હોઠે આવેલાં બોલ પ્રેમનાં પાછાં ફરી ગયાં જાણે જીભ સિવાઈ ગઈ.
પીડા વિરહની આવું કરાવે? કે સંવેદનાની કદર આંસુમાં ધોવાઈ ગઈ.
સ્ફુરતાં શબ્દો સાથે મનમાં કેવી કલ્પનાઓ શણગાર વિનાની થઈ ગઇ.
કાવ્ય કવિતા વાર્તાની રસિક વાતો કઠોર વાસ્તવિકતામાં પલટાઈ ગઇ.
કોરી ખાતી કારમી વિરહની વેદના સમજણ વિનાની કારણ બની ગઈ.
કાયમ સાથ સાથ રહેવાની બન્નેની અચળ પ્રેમકામના હાસ્યાસ્પદ બની ગઈ.
એક પળ નહીં વિતે "મારાં" વિના એવું કહેનારી પ્રિયતમા પારકી થઈ ગઈ.
લાગણીથી ઉભરાતી આંખો સુકાઈને સૂકા રણમાં ફેરવાઈ ગઈ.
કોની લાગી કાળી નજર કે દિલથી દિલ મળતું શાપિત બની ગયું.
પ્રેમનાં ઉમંગ અને ઉત્સાહથી ઉછળતું "દિલ" મારું મૃતપ્રાય થઈ ગયું.
દક્ષેશ ઇનામદાર."દિલ"..
